dag 11 – donderdag 12 Mei 2016, Bourg-Sainte-Marie (11:18) – Pressigny (19:00),
via: Levécourt, Breuvannes-en-Bassigny, Bassoncourt, Lénizeul, Damphal,
Provenchères-sur-Meuse, Meuse, Dammartin-sur-Meuse, Malroy,
Pouilly-en-Bassigny, Damrémont, Vicq, Varennes-sur-Amance,
Bize, Anrosey, Montesson, Pierrefaites, Broncourt,
76 km, 12º – 16°, regen (10%), zwaarbewolkt (40%), regen (50%), zuidoostenwind kracht 3
la source de la Meuse
De voorspelde regen was er al. Dus deden we maar rustig aan. Het hotel was, zoals onze dochters zeiden, oubollig. Het was alsof de tijd 40 jaar had stilgestaan. De inrichting, het avondeten, de kamer (er stond nog net geen los bad met kromme pootjes).
Maar oh wat konden wij deze oubolligheid waarderen want de hotels zijn in deze streek van Frankrijk dungezaaid. De gastvrouw was zo aardig om ons te helpen met het zoeken naar de volgende locatie. Hotels waren daar met Booking.com of Tripadvisor niet te vinden. Zij vond er in het telefoonboek één in Fayl-Billot, maar deze bleek na bellen, de handdoek in de ring te hebben gegooid. Overal in de kleinere plaatsen zie je het verval van de middenstand. Boulangeries dicht, Alimentation dicht en Café dicht. Vaak met een bordje A Vendre erbij. Uiteindelijk bleek er wel een Chambre d’Hotes in Pressigny te zijn. Deze heeft zij voor ons gereserveerd. Het was inmiddels droog geworden dus snel pakten we onze Ortlieb tassen in en vertrokken. Toen begon het meteen te regenen. Dankzij ons doel, de bron van de Maas,konden we snel de doorgaande D74, met zijn regengordijnen opwerpende camions, verlaten. Toen werd het toch weer droog. Via plaatsjes als Levécourt, Breuvannes, Bassoncourt en Lenizeul volgden we de steeds smaller wordende Maas.
Toen we in het laatste plaatsje even stopten om een foto van een groot ‘A Vendre’ pand te maken stopte er een vrouw in een auto die vroeg of wij het wilde kopen. Ze kende de eigenaar en het kostte slechts € 40.000 maar die prijs was nog ‘a négociation’. Het was er zo stil dat ze gewoon haar auto midden op de weg liet staan.We hebben een kwartiertje geanimeerd gesproken. Ook kwamen we nog langs een bijzonder kerkje.
In de verte zagen we de A31, de snelweg Nancy-Langres die iedereen wel kent, al liggen. Bij Damphal ging de Maas onder de A31 door en wij eroverheen.
Bij Provenchères-sur-Meuse kwamen we op de drukke D417 uit. Bij het plaatsje Meuse begon het hard te regenen. We schoten de weg af het plaatsje in en daar bleek zowaar een café open. We lieten ons de Noisette goed smaken. De Maas was inmiddels tot het formaat van een slootje gekrompen.
Toen het wat minder begon te regenen stapten we weer op maar sindsdien is het nooit meer echt droog geweest. Bij Dammartin-sur-Meuse verlieten we D417 om naar Malroy ter rijden. Daar liggen 3 meertjes die gevoed worden door een aantal beekjes. Één daarvan is de echte Maas maar welke is niet zo duidelijk. Na de meertjes sloegen we rechtsaf naar Pouilly-en-Bassigny waar deze beekjes ontspringen. Één doel van onze reis was bereikt. Onder een kapschuur met landbouwwerktuigen aten we.
Aan de overkant was de Mairie en daar scoorden we weer een ‘tampon’ (stempel).
Via een enorm ‘Place de Verdun’ met een zuil ‘a notre enfants’ verlieten we het plaatsje.
Even daarbuiten staat een monumentje, een Frans-Belgisch-Nederlands initiatief, op de plek waar één van de beekjes ontspringt. Eigenlijk is de Maas daar een greppel.
Nu op weg naar Pressigny, nog ruim 30 km en de regen drensde lekker door. Via Damrémont, Vicq, Varennes-sur-Amance (steile klim),Bize, Monteson (steile klim) en Pierrefait kwamen we exact 7 uur, 100 meter ervoor belde de gastvrouw op waar we bleven, als verzopen katten bij de Chambre d’Hotes aan.
Daar genoten we, na ons eerst lekker verfrist te hebben, van een maaltijd waarvan het hoofdgerecht een ter plaatse geschoten everzwijn bevatte. Het toetje was door de gastheer zelf vervaardigde ‘creme brulée’. Een dessert waarvoor ze me zelfs midden in de nacht wakker kunnen maken 🙂
